“Fishing for beauty: that's what using AI in design comes down to. Using the technology for creative processes doesn’t make the work easier, just different. You still never know exactly what you’re gonna get.”
“Using AI in my work doesn't make it easier, just different. You could say that, from a pragmatic point of view, AI speeds up much of the creative process. However, mastering AI takes time and research. Like any new skill, it takes time and effort to learn. When you open a new program, you don’t automatically know how it works. I have a background in 3D and also work part-time as Digital Innovation Lead at Mijksenaar, a wayfinding design agency in Amsterdam. Technology has always been a big interest of mine, so for me, using AI in all these types of work is a way to get out of my comfort zone and learn something new. The fun thing is: the more experience you get, the more you can control the results. Every tool you use affects the outcome. You’re an artist and curator at the same time.
The entire process is like fishing for beauty, but with the aid of a little helper. You still never know exactly what you’re going to end up with. To limit the range of possible outcomes, I train my own AI models – a software program that has been trained with data to recognize patterns or perform specific tasks. I make sure they are specialized in a certain topic and can do one thing very well. For example, I have one model that makes faces the way I want, another one that creates flowers the way I want, and a third model that combines those flowers and faces exactly how I have it in mind.
Could one model do all that? Sure. You could argue that a service like DALL•E or Midjourney, some of the best-known AI services, combines the best of all worlds. Those services have a wide range of knowledge and are trained with an enormous set of data and images. The downside is that they are restricted by someone else's choices and are bound to produce "generic" outcomes. For an artist, that's limiting. When I make something using those models, it’s not authentic – it’s not me. I want to maintain my artistic integrity and build as much as possible from scratch, and then give that to the model to work with.
For example, I worked as a 3D artist for eight years. During those years, I built a large portfolio of works, which I used to create many different datasets. Then I trained an AI model using that selection of my own work, and I described the works to the AI model. Subsequently, it started drawing things the way I would draw them myself. This way, I use as much as possible of my own artistic vision rather than works of another artist which someone else downloaded from the internet and included in a generic dataset. Of course, there is still a part of the model that is created by someone else. For instance, the way it identifies subjects like dogs and houses is preconceived. But when I train it myself, it doesn't look at millions of Google images of dogs; instead, it looks at the couple images I created and fed it.
However you use it, your starting point should always be the purpose of the model. What do you want to use it for? Deciding what data to put into it is also important, and it helps to have some experience to anticipate results. The technology is new and solves some problems, but, like all assistive technologies, it has its limitations. So it's not necessarily more efficient. Nevertheless, the design industry is on the verge of something new and exciting. For some, that’s a scary thought. But I'm not afraid of the technology, maybe just a bit concerned about how people use it. For now, it will mostly help industries and empower individual artists, small indie teams, and also large studios to create new exciting things. Like I said: it's a tool!”
Discover more about Misha and his work on his website: www.m9u.online
Waar ligt de nieuwsgierigheid van de leden van A Lab? Jeremy Renoult, eigenaar van Post Neon, een creatieve studio en A Lab-lid, is benieuwd naar de visie van Misha Gurovich op het gebruik van AI in zijn creatieve proces. Misha is een onafhankelijke 3D-kunstenaar die veelvuldig gebruik maakt van kunstmatige intelligentie.
“Het gebruik van AI in mijn werk maakt het niet makkelijker, alleen anders. Vanuit pragmatisch oogpunt zou je kunnen zeggen dat AI een groot deel van het creatieve proces versnelt. Het onder de knie krijgen van AI is tijdsintensief en vraagt om onderzoek. Zoals elke nieuwe vaardigheid kost het tijd en moeite om te leren. Als je een nieuw programma opent, weet je niet automatisch hoe het werkt. Ik heb een achtergrond in 3D en werk daarnaast parttime als Digital Innovation Lead bij Mijksenaar, een wayfinding ontwerpbureau in Amsterdam. Technologie is altijd een grote interesse van me geweest, dus voor mij is het gebruik van AI in al dit soort werk een manier om uit mijn comfortzone te komen en iets nieuws te leren. Het leuke is: hoe meer ervaring je krijgt, hoe meer controle je hebt over de resultaten. Elk gereedschap dat je gebruikt heeft invloed op de uitkomst. Je bent kunstenaar en curator tegelijk.
Het hele proces is als vissen naar schoonheid, maar met behulp van een assistent. Je weet nog steeds niet precies waarmee je eindigt. Om het scala aan mogelijke uitkomsten te beperken, train ik mijn eigen AI-modellen. Een AI-model is een softwareprogramma dat met gegevens is getraind om patronen te herkennen of specifieke taken uit te voeren. Ik zorg ervoor dat ze gespecialiseerd zijn in een bepaald onderwerp en één ding heel goed kunnen. Ik heb bijvoorbeeld een model dat gezichten maakt zoals ik wil, een ander model dat bloemen maakt zoals ik wil, en een derde model dat die bloemen en gezichten combineert precies zoals ik het in gedachten heb.
Kan één model dat allemaal doen? Zeker. Je zou kunnen stellen dat een dienst als DALL•E of Midjourney, enkele van de bekendste AI-diensten, het beste van alle werelden combineert. Die diensten hebben een breed scala aan kennis en zijn getraind met een enorme set gegevens en beelden. Het nadeel is dat ze beperkt worden door andermans keuzes en gebonden zijn aan "generieke" uitkomsten. Voor een kunstenaar is dat beperkend. Als ik iets maak met die modellen, is het niet authentiek – ik ben het niet. Ik wil mijn artistieke integriteit behouden en zelf zoveel mogelijk vanaf nul opbouwen, om dat vervolgens aan het model mee te geven.
Om een voorbeeld te noemen: ik heb acht jaar als 3D-artiest gewerkt. In die jaren heb ik een groot portfolio van werken opgebouwd, waarmee ik veel verschillende datasets heb gemaakt. Vervolgens trainde ik een AI-model met die selectie van mijn eigen werk, en beschreef ik de werken aan het AI-model. Daarop tekende het model de werken zoals ik ze zelf zou maken. Op die manier gebruik ik zoveel mogelijk mijn eigen artistieke visie, en geen werken van een andere kunstenaar die iemand van het internet heeft gedownload en in een generieke dataset heeft opgenomen. Natuurlijk is er nog steeds een deel van het model dat door iemand anders is gemaakt. Zo is de manier waarop het onderwerpen zoals honden en huizen identificeert voorbedacht. Maar als ik het zelf train, kijkt het niet naar miljoenen Google-afbeeldingen van honden; in plaats daarvan kijkt het naar de paar afbeeldingen die ik heb gemaakt en aan het model heb gevoed.
Hoe je er ook voor kiest zulke modellen toe te passen, je uitgangspunt moet altijd het doel van het model zijn. Waarvoor wil je het gebruiken? Beslissen welke gegevens je erin wilt stoppen is ook belangrijk, en het helpt om enige ervaring te hebben om te anticiperen op de resultaten. De technologie is nieuw en lost een aantal problemen op, maar heeft, zoals alle ondersteunende technologieën, zijn beperkingen. Het is dus niet per se efficiënter. Toch staat de ontwerpindustrie aan de vooravond van iets nieuws en spannends. Voor sommigen is dat een enge gedachte. Maar ik ben niet bang voor de technologie, misschien alleen een beetje bezorgd over hoe mensen het gebruiken. Voorlopig zal het vooral industrieën helpen en individuele artiesten, kleine indie-teams en ook grote studio's in staat stellen nieuwe spannende dingen te creëren. Zoals ik al zei: het is een hulpmiddel!”
Ontdek meer over Misha’s werk op zijn website: www.m9u.online